مادر بزرگم در پیری فراموشی گرفته بود، خیلی وقت ها حتی فرزندان خود را نمی شناخت ولی همیشه تسبیح به دست بود و ذکر خدا را می گفت و اوقات نماز را می پرسید. در بیمارستان بی هوش که بود دستاش را به حالت قنوت گرفته بود. هشیار که شد وقت نماز را پرسید.سؤالات قبر و برزخ برای کسانی سخت است که دروس را طوطی وار حفظ کرده باشند یا درس نخوانده باشند.
منبع: محمد حسین قدیری، خانه خوبان،شماره 58
